• Voor de 2e week op rij mogen we tegen Excelsior. Was het vorige week nog tegen de 'Sportclub' (2-1 winst), deze keer tegen het 'echte' Excelsior Rotterdam, een selectieteam van de betaald voetbaltak. Weliswaar een jonger team, want op de website van Excelsior heet het Onder 11, maar ze spelen, zoals betaald voetbalclubs wel vaker doen, als JO12 in een hogere competitie, zodat ze fysiek dan minder zijn en dus (nog) meer moeten voetballen.

    Bijna iedereen is ruim op tijd op Sportpark Woudestein, gelukkig maar want het is best druk op het parkeerterrein naast het 'Van Donge & De Roo Stadion' van Excelsior.
    Waar het de hele week slecht weer was met wind en regen is het nu heerlijk weer, met een zonnetje en weinig wind. Ideale omstandigheden om lekker te voetballen (of te kijken).
    Lars, die vorige week uitviel tijdens de wedstrijd met hamstring klachten, mag nog niet voetballen dus hebben we Florian (die vrij was) gevraagd om in te vallen, en dat wilde hij graag.

    De scheidsrechter, een Excelsior JO14 selectie speler, komt al tijdens de warming up ons de hand schudden om kennis te maken. De warming up moeten we even op een bij veldje doen want de wedstrijd voor ons (Sparta - Excelsior) is nog bezig. Vlak voordat de wedstrijd begint spreken we nog het strijdplan door: we spelen tegen een technische ploeg die goed zullen tikken, we zullen fysiek de duels aan moeten gaan waar dat kan, en anders ze voor je houden, en gevaarlijk proberen te worden met snelle uitbraken.

    Dan de wedstrijd:

    Direct na de aftrap wordt duidelijk dat we inderdaad tegen een hele technisch vaardige ploeg spelen, waar ook nog veel beweging en automatismes in zitten. We komen moeilijk in de duels en Excelsior voetbalt er een paar keer redelijk makkelijk doorheen. Gelukkig verkeert invaller Florian in een uitstekende vorm want hij voorkomt met een paar goede reddingen dat Excelsior snel op voorsprong komt. Ook hebben we mazzel dat het vizier van een Excelsior spelertje net niet goed gaat staat als hij vrij voor het doel mist. We loeren wel op de tegenaanval, met de snelle Kris in de punt, en Jurre en Fabian daarachter op de flanken. Maar Excelsior laat ook achterin niet snel de kaas van het brood eten en ze zitten er fel op. Toch komen we er steeds vaker brutaler uit en worden we soms wat dreigender. Ondertussen hebben achterin Jens, Kyano en Desley geholpen door Siem op het middenveld nog steeds hun handen vol aan de combinerende Excelsior spelers. Uit een uitval op links komt de bal voor het doel voor de voeten van Fabian die is meegelopen. De keeper is uit positie dus Fabian heeft de rechterhoek voor het uitkiezen, een makkie voor 'Faab' en we komen verrassend op 0-1 voorsprong! Excelsior, aan het begin van het seizoen nog uitkomend in de Hoofdklasse, blijft onverstoord doorgaan met goed voetballen, en jammer genoeg komen ze net voor de 1e pauze nog (terecht) op 1-1.

    In het 2e kwart komen Mette (op linksachter) en Luca (rechtsachter) in de ploeg voor Jens en Kyano. We blijven Excelsior goed partij bieden en krijgen een goede kans maar de lob van Kris gaat over de uitgekomen keeper net naast het doel. Aan de andere kant blijft het billenknijpen voor ons doel, maar Florian blijft goed keepen en zo blijven we prima in de wedstrijd. Dan dekken we net even niet goed en kan de spits ontsnappen en wordt het 2-1. Net voor rust is het Desley die meegekomen is naar voren en nog een goede kans op 2-2 heeft, maar zijn schot wordt net geblokt. Zo gaan we met 2-1 achter naar de kleedkamer. In de rust hameren we erop dat dit een prima tussenstand is (gezien onze goede tegenstander), en dat we nog in de wedstrijd zitten. We geloven er nog in dat we een resultaat kunnen halen!

    Na rust kantelt het spelbeeld ineens wat. Natuurlijk, Excelsior probeert nog steeds te combineren, en dat lukt ze nog steeds goed. Maar het lijkt erop dat we steeds vaker in de duels komen, en die meer gaan winnen. Kris legt af op Jens en Jens lijkt via de onderkant van de lat toch de 2-2 te maken want stuiterde die bal niet net over lijn? Het was niet te zien en de uitstekende scheidsrechter liet daarom doorspelen. Onder aanvoering van Luca (die vandaag tegen zijn leeftijdsgenootjes speelt) zitten we er korter op en komen we er vaker tussen. Ook meer kans op onze snelle uitbraken, en Kris die daar altijd op loert wordt met een pass weggestoken. De keeper komt uit maar met buitenkant rechts schuift hij hem langs de keeper in de rechterhoek, 2-2! Even paar minuten later komt er een afvallende bal op 25 meter van het doel op Luca af. Zoals Luca vaak doet (en wij als trainers hem proberen te coachen om meer rust te nemen) handelt hij impulsief en neemt hij de bal vol op schoen en de bal ploft met een grote boog zo buiten het bereik van het Excelsior keepertje in het doel, 2-3, wat een wereldgoal!
    Excelsior is even van slag lijkt het, want we blijven nu druk zetten en even later komt de bal weer voor de voeten van Jens en dit keer schiet hij straks binnen in de rechterhoek, 2-4! Een onwerkelijke tussenstand, want ja we zijn in deze fase wel de bovenliggende partij, maar voetballend gezien is het natuurlijk wel tegen de verhoudingen in.

    De scheidsrechter fluit voor de laatste pauze, nog 1 kwart te gaan. We weten dat we alles moeten geven en dat Excelsior natuurlijk alles op alles gaat zetten.
    Na een achterbal van ons die we niet goed raken komt Excelsior in de aanval en maken ze de aansluitingstreffer, 3-4. En even later maken ze ook nog de 4-4. Het zal toch niet?! Nog 5 minuten te gaan, een gelijkspel zou ook al een goed resultaat zijn. Excelsior blijft combineren en ja hoor, we krijgen de bal niet goed weg en ze maken de 5-4. We zetten nog één keer aan en proberen de gelijkmaker te forceren maar nadat Excelsior de 6-4 maakt is de wedstrijd dan toch gespeeld en fluit de scheidsrechter even later af. Wat jammer dat de wedstrijd net wat te lang duurde, maar we kunnen trots zijn op hoe we ons hebben gepresenteerd tegen een selectieteam van een profclub. We hebben ze aan het wankelen gebracht, maar ze bleven voetballen en kwamen natuurlijk heel goed terug in het laatste kwart.

    Conclusie: alleen maar complimenten. Voor ons eigen team, voor onze strijd en de manier waarop we 4 goals scoren tegen zo'n tegenstander. Voor het team (spelers en staf) van Excelsior, het technische combinatievoetbal, gecombineerd met de felheid in de duels. En voor de jonge scheidsrechter, die het spel van dichtbij volgde, en duidelijk en consequent beslissingen nam. En voor het publiek natuurlijk, dat in grote aantallen aanwezig was en een mooie pot voetbal zag.

    Op naar volgende week, thuis tegen Smitshoek.