• Zaterdag reisde Zinkwegse Boys af naar Klundert voor een belangrijk duel in de onderste regionen van de derde klasse. Na de eerste overwinning van het seizoen, behaald op eigen veld, wilde de ploeg van trainer Peter van Dam de goede lijn voortzetten. Klundert stond vooraf één plaats hoger op de ranglijst, en dus was het belang voor beide ploegen duidelijk: wie wint, zet een stap omhoog.

    Ondanks een flinke zieken- en blessurelijst begon de dijkclub vol vertrouwen. De blauw-rode heren voetbalden met durf en legden een verzorgd spel op de mat. Het was Zinkweg dat de toon zette en al snel de eerste kansen kreeg. Michael Vermaas raakte de paal na een fraaie aanval en even later schoot Roy van der Pligt rakelings over. Het zat de bezoekers niet mee in de afwerking, want waar het spel dik in orde was, bleef het doelpunt uit.

    Halverwege de eerste helft leek Zinkweg zichzelf te belonen toen de scheidsrechter naar de stip wees. Topscorer dit seizoen van de Zinkweg Vermaas nam zijn verantwoordelijkheid, maar zag zijn inzet over het doel verdwijnen. Een domper, die de ploeg echter niet uit het veld sloeg. Klundert kwam nauwelijks aan voetballen toe en oogde defensief kwetsbaar. Toch stond het bij rust nog altijd 0-0, vooral omdat Zinkweg zichzelf niet wist te belonen voor het vele werk.

    En dan gebeurtnet voor rust wat in het voetbal zo vaak gebeurt: wie zelf niet scoort, krijgt hem tegen. Uit een zeldzame uitbraak van Klundert werd een hoge voorzet bij de eerste paal ingetikt door Benjamin Veenman. Zo keek Zinkweg plots tegen een achterstand aan, volledig tegen de verhoudingen in. De dijkclub zette alles op alles in het slot, drong aan en bleef vechten voor een punt, maar de bal wilde er niet in.

    Na de pauze bleef het spelbeeld hetzelfde: Zinkweg de betere ploeg, Klundert slordig en afwachtend. De scheidsrechter kreeg intussen een hoofdrol met enkele onbegrijpelijke beslissingen die aan beide kanten voor irritatie zorgden. De kaarten stapelden zich op bij de thuisploeg en het publiek begreep er soms weinig van. Toch bleef Zinkweg gefocust op de winst, al ontbrak het aan scherpte in de laatste fase.

    De spanning liep verder op toen na het laatste fluitsignaal een staflid van Klundert nog rood kreeg wegens aanhoudend commentaar op de leiding. Het was een passende afsluiting van een middag waarin de arbitrage veelbesproken was. Zinkweg mocht zich de morele winnaar noemen, maar moest genoegen nemen met lege handen. De druiven waren zuur, want over negentig minuten gezien was de ploeg van Van Dam duidelijk de betere.

    Toch kan Zinkweg terugkijken op een wedstrijd vol strijd en beleving. De ploeg oogt steeds beter op elkaar ingespeeld en toont het vertrouwen dat hoort bij een elftal in opbouw. Als het lukt om het overwicht ook in doelpunten om te zetten, zullen de punten vanzelf volgen. Volgende week wacht Vrederust in Halsteren, waar Zinkweg opnieuw op zoek gaat naar die langverwachte beloning voor het harde werk.