• Afgelopen zaterdag speelden de JO19-1 een thuiswedstrijd tegen Strijen.
    De openingswedstrijd dit seizoen waren zij ook al de tegenstander, die wedstrijd werd (ietwat geflatteerd) met 5-2 verloren.
    Na de hoopgevende resultaten van de laatste weken waren de Boys ervan overtuigd dat ze wel een kans zouden maken. Dat Strijen de laatste 2 wedstrijden met 9-2 had gewonnen, en dus prima het net kunnen vinden blijkbaar, en de Boys zelf nogal wat kansen nodig hebben voor een goal was een detail.
    Het euvel van de Boys is dat ze niet zo sterk beginnen aan een wedstrijd. Het merendeel van de wedstrijden stonden ze binnen het kwartier met 2-0 achter.
    Maar nu, nu gingen ze erop klappen, we gaan ervoor, ze krijgen het niet cadeau!!!

    En toen de wedstrijd, aftrap, 20 seconden later 0-1 Strijen, het publiek had nog niet eens door dat ze al begonnen waren, de Boys zelf ook niet leek het. 3e minuut, 0-2, dat gaat lekker. Strijen sneed aan alle kanten door het middenveld en de verdediging van de Boys heen. De wedstrijd leek een catastrofe te worden, binnen 20 minuten was het 0-4.

    De laatste weken werd er wel eens grappend gezegd : we laten de tegenstanders snel op voorsprong komen, dan denken ze dat we heel slecht zijn, en daarna gaan we voetballen. Een ietwat bizarre tactiek. Maar ook nu werkte het wel, Strijen ging wat makkelijker voetballen, de Boys deden wat omzettingen en namen het initiatief in de wedstrijd over. Een glaszuivere goal van Julian was voor de omzetting overigens nog afgekeurd. De tactiek is ook niet zo handig als je als team moeilijk scoort, Er waren flink wat kansen nodig voordat Mike uiteindelijk de 1-4 scoorde.
    Inmiddels begon Strijen wat steviger te spelen, eerst ontsnapte een speler van hen aan een kaart toen hij Mitchell de wedstijd uittrapte, even later werd de rode kaart aan een Strijen speler getoond wegens natrappen.
    De teams gingen met een 1-4 stand rusten.

    De tweede helft roken de Boys hun kansen, tegen 10 man moeten ze toch wat kunnen doen. Een afstandsschot van Sven verdween in de kruising en bracht de stand op 2-4. Een Strijen speler maakte het nog lastiger voor zijn team door keihard met een ziekte te schelden op het veld. Scheids Samantha was resoluut, ook dit was rood (zero tolerance wat dat betreft).
    Met 9 man beperkte Strijen zich tot verdedigen, ze hielden een snel mannetje voorin (Julian had daar geen problemen mee) en voor de rest was het alle mannen voor de pot.
    Het duurde een tijdje voordat de aansluitingstreffer gemaakt werd, Roef had daar een slippertje van de doelman voor nodig en maakte de 3-4.
    Nu op jacht naar de gelijkmaker, Tianzi was inmiddels ook gearriveerd (deze topper fluit inmiddels wedstrijden voor de KNVB en doet als dat past mee met de JO19) en hij was het die de gelijkmaker inkopte: 4-4.
    Er was nog even te spelen, Tianzi werd nog flink in de rug geduwd binnen de beruchte lijnen, maar kreeg de verdiende strafschop niet. Het lukte niet om de stunt compleet te maken.
    Strijen was ietwat blij met het punt wat ze met zijn 9en haalden, ZWB was ietwat blij met het punt omdat ze van 0-4 terug kwamen.

    Grote winnaar was wel het publiek, wat een wedstrijd te zien had gekregen waar van alles in zat. (en dus een verslag verdient)