• Zaterdag 19 november - Spartaan'20 JO11-4 - Zinkwegse Boys JO11-1

    Parkeren
    Iedereen was gelukkig ruim op tijd in Rotterdam Zuid zodat er eerst een plekje gevonden kon worden voor de auto in de wijk, want hoewel er op ons complex ook wel eens parkeerproblemen zijn is de parkeergelegenheid bij het complex van Spartaan '20 wel heel gering.

    Koud!
    Voor het eerst was het weer voor een dik ondershirt en voor sommigen een legging en handschoenen. De tegenstander speelde zelfs met trainingsjasjes aan, een teken aan de wand dat de gastheren dit weer niet uitgekozen hadden....Ook voor de in ruime getalen opgekomen toeschouwers (ouders, broers, en zelfs een opa en nog andere familie) van onze Boys (en Girl) was het koud, maar gelukkig bleek de wedstrijd er één die geen moment verveelde en speelden we met hartverwarmende inzet.

    Voorbeschouwingen
    Vooraf was er genoeg gespeculeerd en gerekend, Spartaan'20 had van SHO gewonnen, waar wij al 2x van verloren hadden. Kris had zelfs op Youtube 2 recente wedstrijden van de ploeg gevonden, dus de trainers konden aan de video-analyse. En ze stonden na 2 wedstrijden bovenaan. Dat moest wel een erg goede ploeg zijn, ben je dan geneigd te denken. Maar deze mathematische logica gaat nogal eens mank in onze competitie, was al een paar keer gebleken. Zoals ook vorige week, toen we RVVH met 11-1 versloegen, die weer van GOZ hadden gewonnen, waar wij (onverdiend weliswaar) in de 1e competitie weer van verloren. Snap je het nog?
    Ofwel: in de prullenbak die rekensommen, en lekker ballen!

    De wedstrijd
    Jens ontbrak vandaag vanwege een weekendje weg, dus was het alleskunner Desley die vandaag op linksachter startte, met Siem centraal, en Luca op z'n favoriete stek rechtsachter. Deze verdediging stond als een huis in de 1e 25 minuten (spoiler alert: de 1e helft duurt 30 minuten). Na 10 minuten kwamen we op voorsprong, uit een goede genomen ingedraaide voorzet van Mette was het Siem die bijna uit de lucht kon schieten, maar hij raakte de bal net verkeerd. Desley die ook mee was bij de corner kreeg de bal voor zijn voeten en aarzelde niet, met een geplaatst laag schot werd de keeper van Spartaan gepasseerd, 0-1!

    Spartaan'20, met enkele fysieke jongens probeerde wat het kon, maar buiten een paar afstandschoten was het niet erg gevaarlijk. Tot 5 minuten voor tijd, op rechts kon er een speler ongehinderd voorgeven en voor het doel was Luca kansloos tegen de 2 koppen grotere tegenstander die de bal knap uit de lucht binnen schoot: 1-1. Even later kwam Spartaan '20 zelfs op voorsprong toen op links een schot niet werd geblokt en Lars een slippertje maakte en de bal door zijn handschoenen liet glippen. Dat het met de teamspirit wel goed zat bleek uit de aanmoedigende woorden van diverse spelers: 'kom op, kan gebeuren!'. Dit hielp want Lars liet z'n kop ook niet hangen.

    Met deze kleine domper zochten we de gelukkig warme kleedkamer op. De trainers moedigde sommige spelers aan iets minder bang te zijn voor de grotere jongens van Spartaan '20, en ook werd er gewezen om bij schoten en voorzetten toch vooral scherp te zijn om de rebound omdat de keeper van Spartaan '20 veel ballen los liet.

    Met een paar kleine omzettingen achterin (omdat we iedereen 7 min wisselen) begonnen we fel aan de 2e helft. We wilden wat recht zetten, want eigenlijk was de achterstand onnodig. En met veel duelkracht achterin en op het middenveld kwamen we steeds meer aan de bal in de aanval en kregen we steeds meer druk op de verdediging en keeper van Spartaan '20, van rechts waren het Luca en Kris die vele voorzetten afleverden en van links was het Kyano die met Fabian en Mette erachter voor gevaar zorgden. Uit zo'n aanval op links werd er op doel geschoten, de keeper liet de bal los, en Kris leek er als de kippen bij om de rebound binnen te werken maar hij werd hierbij naar de grond gewerkt. Een scrimmage volgde, Kris wist op de grond liggende de bal nog via een sliding binnen te werken, 2-2! De scheidsrechter van Spartaan '20 verdiende complimenten want spelers en trainers van de tegenstander probeerden hem te overtuigen dat de keeper geraakt was, maar hij stond er bovenop en had terecht gezien dat er geen overtreding gemaakt was (eerder andersom) en had al voor een doelpunt gefloten.

    Even later was het weer een voorzet vanaf links waarbij de bal voor Kris zijn voeten kwam, de keeper keerde de 1e inzet, maar bij de 2e poging was hij kansloos, 2-3! Dit was zeker terecht want overal op het veld waren het de Zinkwegse Girl en Boys die de duels wonnen, en steeds vaker moesten de Spartanen aan de noodrem trekken. Toen Kris op het middenveld een actie inzette
    werd hij gesandwiched door 2 verdedigers, vrije trap op een meter of 10. Jurre, die de 2e helft naar linksachter gegaan was en daar weer liet zien dat hij daar ook prima kan spelen ging achter de bal staan. De keeper had wel een muur neergezet maar de korte hoek werd hiermee niet afgedekt. Voor Jurre met zijn trap een koud kunstje om de bal naast de muur in de korte hoek
    te krullen, 2-4! Klik hier voor de video van de vrije trap.

    De trainers van de tegenstander begonnen nu nog fanatieker te coachen en de beslissingen van de eigen Spartaan'20 scheidsrechter in twijfel te trekken (zonder daarbij overigens maar enigzins verbaal over de schreef te gaan). Bij ons als trainers en ook als spelers was er echter het gevoel: dit geven we niet meer weg, want we geven alles en blijven voetballen.
    En dat deden we, het merendeel van de duels werden gewonnen, Lars pakte nog knap 2 schoten en de andere halve kansen van Spartaan gingen over of naast. Toen er afgefloten werd was de ontlading groot, een echte team prestatie met veel inzet, doorzettingsvermogen, en het goed voetbal. Een verdiende overwinning!

    Nabeschouwingen
    Nadat Spartaan'20 met trainers en spelers in een kring kort de wedstrijd hadden geevalueerd en afsloten met een yell (niet de 'wat gaan we doen???' - 'winnen!' yell dit keer), schudden de spelers en trainers nog de hand. Want zo hoort dat, bij winst of verlies.

    De vriendelijke assistent coach begon nog over SHO (die ze hadden verslagen) en sloot af met de woorden: 'weet je wat het was? het was te koud voor ons...'. Ik, die inmiddels helemaal geen last meer van de kou had, glimlachte, en gaf hem een hand.

    Op naar volgende week, uit tegen Barendrecht, die 1e wedstrijd met 6-0 hadden verl..... nee, geen gereken, niks ervan, gewoon ballen met de zelfde beleving en inzet, dan komt het wel goed.