Door de mistbanken heen vertrokken we zaterdag 1 februari richting Mijnsheerenland waar onze oude bekenden GOZ op ons wachtte. Op een door een ijslaagje nog wit kunstgrasveld en met een opkomend winter zonnetje begonnen we onder schilderachtige taferelen aan onze wedstrijd.
Vanaf het begin lijken we de bovenliggende partij en hebben we meer balbezit dan GOZ. Het blijft oppassen want voorin loert de snelle en fysieke GOZ spits op zijn kans in de uitbraak. Na 10 minuten breekt Kris de ban door vanaf randje 16 meter de bal in 1x op de schoen te nemen, met een curve draait de bal door het midden maar over de GOZ keeper heen, 0-1. Even later moet deze GOZ keeper (die de 'normale' en vandaag zieke keeper van GOZ verving) ongelukkig de strijd staken met een geblesseerde duim, maar de keeper die zijn handschoenen weer overneemt lijkt op het eerste gezicht zeker niet minder en start met een paar mooie reddingen. Ondertussen is het wel weer gelijk geworden want als we achterin de bal niet goed wegwerken is het de spits die net wat eerder bij de bal is dan Lars en over diens uitgestoken been valt. De gegeven penalty wordt straks in de linkerhoek geschoten. Niet veel later komen we volledig terecht weer op voorsprong. Uit een goede corner van Job is het Rayen die bij de eerste paal mooi binnen kopt, 1-2. We blijven de bovenliggende partij door de meeste duels te winnen, en goed samen te spelen. Kris die vanuit linksvoor weer veelvuldig naar binnen kan komen krijgt de bal op de punt van de 16 meter. Na een korte dribbel naar binnen besluit hij het maar te proberen en bal vliegt zo de rechterkruising in voor de 1-3. We blijven drukken en niet veel later is het Kris die in de 16 meter de bal aan aanvoerder Luca kan meegeven die strak laag afwerkt, 1-4. Het wordt zelfs 1-5 voor rust als de bal via Jurre bij Fabian komt, zijn lage schot is ook onhoudbaar.
Met een riante voorsprong hameren we er in de rust op om GOZ geen ruimte te geven om terug in de wedstrijd te komen. Vanuit onze aftrap echter zijn we slordig en is het GOZ dat direct gevaarlijk kan worden uit een corner. Daarna pakken we draad gelukkig weer op en winnen we bijna alle duels tot frustratie van onze tegenstander (die hier overigens sportief mee omgaat!). Desley en Julian zijn vandaag weer heer en meester centraal achterin en neutraliseren de gevaarlijke spits(en) volledig. Als één van de 2 wissel gaat is het allrounder Luca die de opengevallen plek achterin invult. Op de rechtsback positie hadden we vandaag Siem, die dit prima kan invullen en een goed koppel vormde met Fabian die de 2e helft voor hem stond in de aanval. Uit een mooie combinatie tussen Siem en Kyano komt de bal bij Fabian en op randje 16 meter ramt hij het leer in de rechterbovenhoek voor zijn 2e goal, en wat voor één: 1-6! Hierna een fase waarin we vooral door de dribbels van Rayen veel mogelijkheden krijgen om de score uit te breiden maar we net niet scherp genoeg zijn in de eindpass. Maar uit een kort genomen corner is het Desley die de bal voor brengt, de bal belandt bij Job en zijn lage schuiver glijdt onder de keeper door, 1-7. Luca, die inmiddels weer op het midden staat, gaat mee in de aanval en als de bal voor zijn voeten komt aarzelt hij niet, met links schiet hij met een half-volley de bal hoog op het doel. De keeper kan er nog wel bij, maar de bal is te hard om hem te keren: 1-8. Uit een spaarzame uitval is het snelle GOZ spits die net wat sneller is dan Julian (en dat is al een prestatie an sich). Hij lijkt de eretreffer voor GOZ in de 2e helft te gaan maken, maar Lars keert in het 1-op-1 duel de bal eerst met zijn voet en duikt daarna met katachtige reactie op de bal. Het slotakkoord is voor Mette, die vanaf linksback weer ijzersterk speelde, die een uitverdedigde bal opvangt en vanaf ruim 25 meter het maar eens probeert. De bal stuit op het nog gladde kunstgras verder door dan de keeper had verwacht en rolt door zijn handen het doel in. 1-9, onze grootste overwinning op een heel veld en ongewoon tegen GOZ, waar we meestal spannende potjes mee uitvechten. Die misten wat spelers door ziekte en afwezigheid, maar dat doet helemaal niets af aan onze overwinning want we waren feller in de duels, speelden bij vlagen mooi samen en maakten enkele prachtige goals, schilderachtig spel onder schilderachtige taferelen! En over schilderachtig spel gesproken, de verslaggever merkt nu dat één speler nog onbenoemd is... onze stille kracht Jens die op zijn nieuwe plek, net voor de verdediging weer uitblonk en helemaal zijn ei kwijt kan, of om in de beeldspraak van vandaag te blijven: uit de verf komt.
Mooi om te zien dat na de wedstrijd enkele klas- of schoolgenoten van beide ploegen elkaar opzoeken en napraten.
Volgende week kunnen we uitslapen, als we pas om 11:45 thuis aftrappen tegen RVVH.