Voor de 3e keer moesten we tegen de JO11-2 van SHO. Of eigenlijk de 4e keer want we hadden ook aan het begin van het seizoen al een keer geoefend. Vaak zijn het redelijk gelijk opgaande wedstrijden, maar we hadden wel al 3x verloren. Dit keer was het onze beurt, en hielden we SHO zelfs de hele wedstrijd van scoren af.
In de 1e helft kwamen we via een tegenaanval op 0-1, Siem veroverde de bal door goed te storen en passte de bal op Kris, Kris gaf de bal perfect terug op de doorgelopen Siem die oog in oog met de keeper geen fout maakte. We wisten dat we SHO geen ruimte moesten geven, want dan kunnen ze goed combineren. Door goed te staan en de meeste duels te winnen lieten we SHO niet in hun spel komen. Met Kyano en Jens op de flanken hebben we achterin veel rust en voetballend vermogen, en dan ook nog onze alleskunner Desley die achterin met zijn snelheid veel corrigeert en met uitstekende trap ook de aanval naar voren opzet. Op het middenveld was het Mette die de jongens van SHO wel rauw lustte en Luca stond weer 3-kwartier op standje vol vermogen, de SHO-ers werden gek van hem kan ik me voorstellen. Fabian ondersteunde de aanval was een paar keer dichtbij een treffer met zijn befaamde afstandspoeier. Natuurlijk kwam SHO er wel eens doorheen en probeerden ze het ook vaak van afstand, maar Lars had alles en ook nog eens klemvast.
In de 2e helft was het weer Zinkwegse Boys dat de klok sloeg, zelfs de wedstrijdbal moest van ons komen omdat SHO die in de kleedkamer had laten liggen. We gingen gelukkig verder waar we de 1e helft waren gebleven, de meeste duels werden gewonnen. SHO probeerde wat het kon, en er ontstond steeds meer ruimte voor onze tegenaanval. Kris was enkele keren dichtbij na een paar goede acties vanaf links. 5 minuten voor tijd viel de bevrijdende 0-2, Kris kwam vanaf links naar binnen en speelde naar de vrijstaande Jurre. Die schoot vanaf afstand en de bal kwam op de paal terug het veld in waar Fabian klaar stond om met links binnen te schieten. Vanwege onze tomeloze inzet een verdiende voorsprong. SHO probeerde nog met man en macht een aansluitingstreffer te forceren, maar Lars hield zijn doel schoon met een paar mooie reddingen. Toen de scheidsrechter af floot was de ontlading groot.
Dus namen we eindelijk de 3 punten mee naar de Zinkweg, en de wedstrijdbal, hoewel dat nog even zoeken was, want die werd na de wedstrijd ook nog gebruikt als wedstrijdbal bij een meisjesteam, zo bleek na even zoeken.....